Μετά από σχεδόν τριάντα χρόνια σιωπής, μια απρόσμενη τηλεφωνική κλήση έμελλε να κλείσει μία από τις πιο σκοτεινές υποθέσεις ανθρωποκτονίας στη Βιρτζίνια – αυτή της Ρόμπιν Λόρενς.

Στις 7 Σεπτεμβρίου 2023, η ντετέκτιβ της Αστυνομίας του Φέρφαξ, Μελίσα Γουάλας, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα που θα θυμάται για πάντα. «Μου λέει: ‘Είμαι στο αστυνομικό τμήμα για να παραδοθώ’», θυμάται η ίδια στην εκπομπή 48 Hours του CBS. «Και του απαντώ: ‘Να παραδοθείς για τι;’».

Στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν ο Στέφαν Σμερκ, 52 ετών, παντρεμένος, πατέρας δύο παιδιών και κάτοικος Νισκαγιούνα της Νέας Υόρκης. Ο Σμερκ τηλεφωνούσε για να ομολογήσει τη δολοφονία της Ρόμπιν Λόρενς, μιας υπόθεσης που παρέμενε άλυτη από το 1994.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_m1’); });

Για δύο ημέρες, η μικρή Νικόλ περιπλανιόταν μόνη της στο σπίτι, μέχρι να εντοπιστεί το πτώμα της μητέρας της.

YouTube thumbnail

Το έγκλημα που πάγωσε τον χρόνο

Η Ρόμπιν Λόρενς, καλλιτέχνις και μητέρα ενός δίχρονου κοριτσιού, βρέθηκε δολοφονημένη μέσα στο σπίτι της στο Σπρίνγκφιλντ της Βιρτζίνια. Για δύο ημέρες, η μικρή Νικόλ περιπλανιόταν μόνη της στο σπίτι, μέχρι να εντοπιστεί το πτώμα της μητέρας της.

document.addEventListener(‘DOMContentLoaded’, function () {lazym2();});

«Ποιος θα μπορούσε να της το κάνει αυτό;» αναρωτιόταν τότε η αδελφή της, Μαίρη Γουόρ Κόουανς. «Θυμάμαι να σκέφτομαι στην κηδεία πως ο δολοφόνος μπορεί να ήταν ανάμεσά μας».

Το DNA και η επιστήμη που δεν τα παρατά

Από το 1994, οι ερευνητές είχαν ένα μοναδικό στοιχείο – ίχνη αίματος σε μια πετσέτα στο μπάνιο. Όμως οι τότε αναλύσεις DNA δεν οδήγησαν σε ταυτοποίηση.

Δεκαετίες αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε χάρη στη γενετική γενεαλογία — τη νέα τεχνική που εντοπίζει υπόπτους μέσα από οικογενειακά δέντρα και DNA συγγενών. Παρότι η εταιρεία Parabon NanoLabs έδωσε «πιθανότητα επίλυσης μηδέν», μια εθελόντρια ερευνήτρια της αστυνομίας, η Λιζ, αποφάσισε να επιμείνει.

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_2’); });

«Ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω πολλές φορές», είπε. «Αλλά πάντα έλεγα ‘ένα ακόμη βήμα’». Τρία χρόνια μετά, αυτό το «ένα ακόμη βήμα» οδήγησε στο όνομα Στέφαν Σμερκ – άνδρα που ζούσε κοντά στη σκηνή του εγκλήματος το 1994.

«Ήθελα απλώς να σκοτώσω»

YouTube thumbnail

Η κατάρρευση του «ήσυχου οικογενειάρχη»

Ο Σμερκ, προγραμματιστής υπολογιστών χωρίς ποινικό μητρώο, υποδέχθηκε ψύχραιμα τους αστυνομικούς της Βιρτζίνια όταν τον επισκέφθηκαν. Έδωσε εθελοντικά δείγμα DNA και δεν έδειξε καμία ανησυχία.

Λίγες ώρες αργότερα, τηλεφώνησε ο ίδιος στο αστυνομικό τμήμα για να παραδοθεί. Κατά την ανάκριση, ομολόγησε το έγκλημα χωρίς δισταγμό.

«Ήξερα ότι θα σκότωνα κάποιον», είπε στους ντετέκτιβ. «Δεν ήξερα ποιον». Ο Σμερκ αποκάλυψε ότι τη νύχτα της δολοφονίας είχε μπει στο σπίτι της Ρόμπιν τυχαία, χωρίς να τη γνωρίζει, «απλώς επειδή ήθελε να σκοτώσει».

«Αν δεν είχα τη γυναίκα και τα παιδιά μου, μάλλον θα ήμουν κατά συρροή δολοφόνος», πρόσθεσε. «Είμαι ένας κατά συρροή δολοφόνος που σκότωσε μόνο μία φορά».

googletag.cmd.push(function() { googletag.display(‘300x250_middle_3’); });

«Δεν νιώθω τίποτα για την οικογένεια»

Στην ανάκριση, ο Σμερκ δεν έδειξε μεταμέλεια. Όταν ρωτήθηκε αν ήθελε να πει κάτι στους συγγενείς του θύματος, απάντησε: «Δεν νιώθω τίποτα για την οικογένεια. Λυπάμαι μόνο γιατί ήξερα ότι κάποτε η ελευθερία μου θα επηρεαζόταν».

Δικαστήριο της Βιρτζίνια τον καταδίκασε σε 70 χρόνια κάθειρξη. Θα έχει δικαίωμα για αίτηση αποφυλάκισης το 2037, στα 65 του.

Η οικογένεια της Ρόμπιν δηλώνει ότι η δικαιοσύνη τους έδωσε ανακούφιση, όχι παρηγοριά.

«Βοήθησε να ξέρουμε πως κάποιος βρέθηκε και τιμωρήθηκε», είπε η Μαίρη Γουόρ Κόουανς. «Αλλά δεν τη φέρνει πίσω. Μας στέρησε 30 χρόνια ζωής μαζί της».

«Αν δεν είχα τη γυναίκα και τα παιδιά μου, μάλλον θα ήμουν κατά συρροή δολοφόνος»

YouTube thumbnail

«Ο Μπαμπούλας» της γειτονιάς

Για χρόνια, η αδελφή του θύματος κοιμόταν με τον φόβο πως ο δολοφόνος θα μπορούσε να επιστρέψει.

«Φοβόμουν ακόμα και στο σπίτι μου. Η σκέψη ότι κάποιος άγνωστος μπορεί να μπει και να σε σκοτώσει στον ύπνο σου είναι τρομακτική», είπε.

Ο ντετέκτιβ Τζον Λονγκ συμφωνεί: «Αυτός είναι ο εφιάλτης κάθε κοινότητας. Ο λόγος που λες στους δικούς σου να κλειδώνουν πάντα τις πόρτες. Ήταν ο Μπαμπούλας που όλοι φοβόμαστε».

*Με πληροφορίες από: CBS NEWS, Κεντρική Φωτογραφία: Στιγμιότυπο της εκπομπης 48hours, Sneak peek: Closing the Cold Case of Robin Lawrence