Όταν, στις προηγούμενες σειρές του And Just Like That… πράγματα όπως η πλοκή, οι χαρακτήρες, το σενάριο και η υποκριτική κρίθηκαν, από τους ειδικούς και το διαδίκτυο γενικότερα, ως απαράδεκτα, κάποιοι από τους ανθρώπους που εργάστηκαν στη σειρά απογοητεύτηκαν. «Όχι επειδή διαφωνούσαν ότι ήταν απαίσια, αλλά επειδή ήταν όντως απαίσια και προφανώς προοριζόταν για να είναι απαίσια και κανείς δεν τους έδινε τα εύσημα» σχολιάζει ο Tom Peck στους Times.
«Νομίζω ότι μια από τις λιγότερο φιλικές απόψεις είναι ότι δεν είμαστε μέσα σε μερικά από τα αστεία που κάνει το διαδίκτυο» δήλωσε μια από τους σεναριογράφους του, η κωμικός Samantha Irby, μετά την όχι και τόσο καλή υποδοχή της πρώτης σειράς από τους κριτικούς.
«Είναι γραμμένο για να είναι τόσο χαζό»
Ευτυχώς, η στην καλύτερη περίπτωση αμφίβολη αντίδραση δεν ήταν αρκετή για να αποτρέψει την ανάθεση μιας δεύτερης σειράς, και κάπως έτσι το ίδιο ακριβώς πράγμα συνέβη ξανά από την αρχή. Βρισκόμαστε, λοιπόν, αισίως στην τρίτη σειρά.
«Έχω παρακολουθήσει έξι επεισόδια και παλεύω να καταλάβω αν δεν πιάνω το αστείο, αν είμαι μέσα στο αστείο ή αν ίσως το αστείο είναι εις βάρος μου» παρατηρεί ο Tom Peck συνεχίζοντας το άρθρο του στους Times.
«Πρέπει να είναι τόσο βαρετό, σωστά; Είναι γραμμένο για να είναι τόσο χαζό; Νομίζω ότι κατάλαβα. Μπράβο σε όλους τους εμπλεκόμενους».
Ο κολοσσιαίος πλούτος του Μανχάταν
Όταν εμφανίστηκε το Sex and the City το 1998, κουβαλούσε μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Η Carrie Bradshaw ήταν το κάτι παραπάνω από ημι-αυτοβιογραφικό δημιούργημα της Candace Bushnell, μιας αρθρογράφου σεξ και lifestyle σε μια εφημερίδα της Νέας Υόρκης, η οποία ζούσε μια ζωή σε κοντινή απόσταση από την κολοσσιαία δύναμη και τον πλούτο της κοινωνικής σκηνής του Μανχάταν, στην οποία υποτίθεται ότι είχε η ίδια αυθεντικό ρόλο.
Οι αρθρογράφοι των εφημερίδων γνωρίζουν σίγουρα καλά αυτή τη ζωή.
Είκοσι επτά χρόνια μετά, ενδεχομένως να είναι ενοχλητικό το γεγονός ότι η εγγύτητα της Carrie με τον κολοσσιαίο πλούτο είναι τώρα πολύ πιο κοντινή, με την έννοια ότι ο εν λόγω κολοσσιαίος πλούτος βρίσκεται πλέον στον τραπεζικό της λογαριασμό.
«Φυσικά, για να συνεχιστεί η σειρά, οι κύριοι χαρακτήρες της πρέπει να έχουν επίπεδα δράματος στη σεξουαλική τους ζωή που θα κούραζαν εύκολα τον μέσο 55χρονο, και υποθέτω ότι αυτό είναι καλό, αλλά δεν είναι πολύ ενδιαφέρον» σχολιάζει ο Tom Peck
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Υπάρχει αλήθεια εδώ πέρα
Ο τρίτος κύκλος ξεκινά μέσα στο γιγαντιαίο σπίτι της στο Gramercy Park, το οποίο χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να διασχίσει τρέχοντας -όταν ο συναγερμός χτυπάει κατά λάθος παρά- απ΄ότι να διασχίσει η αστυνομία το Μανχάταν για να το ερευνήσει.
«Αλλά το πραγματικά ενοχλητικό αστείο είναι ότι αυτό είναι πολύ ρεαλιστικό; Ορισμένες αρθρογράφοι της Νέας Υόρκης που ασχολούνται με το σεξ και τον τρόπο ζωής συνεχίζουν να δημιουργούν μεγαθήρια όπως το Sex and the City, άλλωστε.
Πιθανότατα μπορούν να αντέξουν οικονομικά τρία αρχοντικά στο Lower Manhattan, το καθένα με τον δικό του, άψογο «κήπο γραφής» όπου μπορούν να κάθονται, ακριβώς όπως η Carrie, και να εργάζονται μέχρι και δέκα λεπτά την ημέρα πάνω στα συνειδητά απαίσια μυθιστορήματά τους» συνεχίζει ο Tom Peck την αμείλικτη κριτική του στους Times.
«Για κάποιο λόγο ο σνομπισμός είναι το πιο ανθεκτικό χαρακτηριστικό του βασικού χαρακτήρα της σειράς, παρά το γεγονός ότι θεωρείται παγκοσμίως ως η πιο απωθητική ιδιότητα της ανθρωπότητας»
Σνομπισμός και (καθόλου) συμπόνια
«Φυσικά, για να συνεχιστεί η σειρά, οι κύριοι χαρακτήρες της πρέπει να έχουν επίπεδα δράματος στη σεξουαλική τους ζωή που θα κούραζαν εύκολα τον μέσο 55χρονο, και υποθέτω ότι αυτό είναι καλό, αλλά δεν είναι πολύ ενδιαφέρον» σχολιάζει ο Tom Peck.
«Το τηλεφωνικό σεξ, η κουβέντα σε μπαρ, η οιονεί τελετουργική παράδοση των κλειδιών του διαμερίσματος στους νέους γκόμενους – αυτά είναι πράγματα που δεν είμαι σίγουρος ότι κάνουν πια οι εικοσάρηδες, πόσο μάλλον οι πενηντάρηδες.
»Έπειτα, υπάρχουν και οι εξίσου κουραστικές σχέσεις της μιας νύχτας με περαστικούς που θεωρούνται εξ αρχής κατώτεροι των περιστάσεων. Για κάποιο λόγο ο σνομπισμός είναι το πιο ανθεκτικό χαρακτηριστικό του βασικού χαρακτήρα της σειράς, παρά το γεγονός ότι θεωρείται παγκοσμίως ως η πιο απωθητική ιδιότητα της ανθρωπότητας».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Δεν υπάρχει χάος, ποτέ»
«Το And Just Like That… έχει το θάρρος να είναι βαρετό. Σε αυτό το μέτωπο σπάνια έχω δει μια σειρά πιο θαρραλέα, μια σειρά που τολμά να κρατάει έναν καθρέφτη στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν ζωές που δεν έχουν καθόλου προβλήματα» συνεχίζει ο Tom Peck.
«Θα προκληθεί χάος όταν η Carrie αγνοήσει για 20η φορά το προειδοποιητικό σήμα του συναγερμού; Θα προκληθεί χάος όταν η Κάρι προμηθευτεί το λάθος φάρμακο για τη ΔΕΠΥ του ιδιόρρυθμου γιου του Aidan; Θα επέλθει χάος όταν η Carrie οδηγήσει ένα γιγαντιαίο τετρακίνητο ποδήλατο πάνω και κάτω από έναν πολύ απότομο λόφο στην εξοχή της Βιρτζίνια; Η απάντηση και στις τρεις αυτές ερωτήσεις είναι όχι, όχι και όχι. Δεν υπάρχει χάος, ποτέ.
»Πρέπει να έχεις το χάος μέσα σου, έγραψε ο Νίτσε, για να γεννήσεις ένα αστέρι που χορεύει. Αν το μόνο που έχεις μέσα σου είναι μια γενικευμένη ανία από την εξαντλητική σου αυτοεμμονή, αυτό που γεννάς είναι το And Just Like That… σωστά;».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
*Με στοιχεία από thetimes.com | Αρχική Φωτό: And Just Like That… Season 3 Craig Blankenhorn/Max
