Μπορεί στο άκουσμα του «I fly like paper, get high like planes. If you catch me at the border, I got visas in my name», να λικνιζόμαστε σαν να έχουμε ακόμη 2008, όμως για τον Ντάνι Μπόιλ, το Slumdog Millionaire, το soundtrack του οποίου αποτελείται από τους παραπάνω στίχους (M.I.A – Paper Planes), παρότι του χάρισε ένα Όσκαρ, σήμερα δεν θα μπορούσε να γυριστεί.
Σε συνέντευξή του στον Guardian που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή 20 Ιουνίου, ο σκηνοθέτης έκανε έναν απολογισμό της καριέρας του και της πιο πολυσυζητημένης ταινίας του.
Είναι ώρα να αναλογιστούμε για το αποτύπωμα που αφήνουμε στον κόσμο
«Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτή την ταινία σήμερα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπόιλ. «Και έτσι θα έπρεπε να είναι. Είναι ώρα να αναλογιστούμε όλα αυτά. Πρέπει να κοιτάξουμε το πολιτισμικό φορτίο που κουβαλάμε και το αποτύπωμα που έχουμε αφήσει στον κόσμο», πρόσθεσε.
Όταν ρωτήθηκε αν η ίδια η παραγωγή ισοδυναμεί με κάποια μορφή αποικιοκρατίας, ο Μπόιλ απάντησε αρνητικά, αλλά συμπλήρωσε: «Εκείνη την εποχή φαινόταν ριζοσπαστικό. Είχαμε αποφασίσει ότι μόνο λίγοι από εμάς θα πηγαίναμε στη Βομβάη. Θα δουλεύαμε με ένα μεγάλο ινδικό συνεργείο και θα προσπαθούσαμε να κάνουμε μια ταινία μέσα στην κουλτούρα της χώρας. Αλλά εξακολουθείς να είσαι ξένος. Παραμένει μια ελαττωματική μέθοδος. Ένα είδος πολιτισμικής οικειοποίησης που μπορεί κάποιες φορές να επιτρέπεται. Αλλά άλλες όχι».
Η ταινία σήμερα «δεν θα χρηματοδοτούταν καν»
Παρ’ όλα αυτά, ο σκηνοθέτης δηλώνει ακόμη υπερήφανος για το Slumdog Millionaire. «Είμαι περήφανος για την ταινία», είπε, αλλά πρόσθεσε: «Δεν θα σκεφτόσουν καν να κάνεις κάτι τέτοιο σήμερα. Δεν θα χρηματοδοτούνταν καν. Ακόμα κι αν ήμουν εγώ ο σκηνοθέτης, θα έψαχνα για έναν νέο Ινδό κινηματογραφιστή να την αναλάβει».
Το Slumdog Millionaire υπήρξε τεράστια εμπορική επιτυχία όταν κυκλοφόρησε, απέσπασε 10 υποψηφιότητες για Όσκαρ το 2009, κερδίζοντας τελικά οκτώ, ανάμεσά τους και τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας.
