Ο Μπραντ Πιτ, σε μια πρόσφατη εμφάνισή του στο podcast Armchair Expert with Dax Shepard, εισέρχεται στο δωμάτιο με μια καλά δουλεμένη φιλικότητα.
Τα γκρίζα ξανθά μαλλιά του είναι κομμένα κοντά, θυμίζοντας την εποχή του Troy και του Mr. & Mrs. Smith και φοράει ένα ανοιχτόχρωμο τζιν και ένα γαλάζιο κασμιρένιο πουκάμισο από τη δική του μπράντα, την God’s True Cashmere, που αποθεώνεται τόσο όσο να θέλει ο ακροατής/θεατής να την ανακαλύψει.
Στη συνέχεια ο σταρ συζητά για τις δυσκολίες στην αρχή της καριέρας του και την πλοήγηση σε ένα μεταβαλλόμενο τοπίο του Χόλιγουντ. Μιλούν για την «αλήθεια» και την «ειλικρίνεια» και τον χρόνο του στους Ανώνυμους Αλκοολικούς (γνώρισε για πρώτη φορά τον Σέπαρντ σε μια συνάντηση το 2016).
«Φοβάμαι να σε ρωτήσω, αλλά ας το κάνω», λέει ο Σέπαρντ στα 46 λεπτά. «Έχεις ακούσει ποτέ αυτή την ατάκα του Κάρι Γκραντ, ‘Όλοι θέλουν να είναι ο Κάρι Γκραντ. Ακόμα κι εγώ θέλω να είμαι ο Κάρι Γκραντ.’ Σχετίζεσαι καθόλου με αυτό;»
«Ίσως στα πρώτα χρόνια. Δεν ξέρω. Δεν σκέφτομαι πια πολύ έτσι» απάντησε ο πρωταγωνιστής του νέου μπλοκμπάστερ, F1.
Ωστόσο, η προσεκτικά «χορογραφημένη» περιοδεία του Πιτ για την ταινία F1: The Movie λέει το αντίθετο σημειώνει η Bastién.
View this post on Instagram
Συνεχίζοντας να συνεργάζεται με τον υπεύθυνο διαχείρισης κρίσεων, Μάθιου Χίλτσικ, ο οποίος έχει εκπροσωπήσει τον Τζόνι Ντεπ (και έχει συνεργαστεί και με τον Τζάστιν Μπαλντόνι αλλά και τον Λευκό Οίκο του Τραμπ), ο Πιτ καταβάλει συντονισμένη προσπάθεια να επανατοποθετηθεί ως σύμβολο μιας ανεπηρέαστης, γνήσιας «cool» κινηματογραφικής προσωπικότητας με μια δόση ευαλωτότητας.
Ναι, πάλεψε με τον αλκοολισμό, αλλά τον ξεπέρασε. Η νέα του 30άρα φίλη, Ινές ντε Ραμόν, έχει παρουσιαστεί ως ανέμελη και ευχάριστη, σε αντίθεση με την πρώην του που θέλει να ξεχάσετε.
Στο κόκκινο χαλί για την πρεμιέρα του F1 στο Λονδίνο, βρέθηκε ξανά με τον συμπρωταγωνιστή του στο Interview With a Vampire, Τομ Κρουζ.
Ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν μαζί δημόσια από το 2001, μια επανένωση υπολογισμένη για να αναδείξει μια αίσθηση νοσταλγίας.
Το αθροιστικό αποτέλεσμα του F1 και των εμφανίσεων του στα πλαίσια της προωθητικής καμπάνιας ήταν μια προσεκτικά ρυθμισμένη «επίθεση γοητείας» που σκοπό είχε να συσκοτίσει, αν όχι να θάψει εντελώς, τις φερόμενες βίαιες λεπτομέρειες της συμπεριφοράς του προς την πρώην σύζυγό του, Αντζελίνα Τζολί.
Ο Πιτ ήταν τόσο μάστορας στην ανοικοδόμηση αυτής της «καθαρής» περσόνας του που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν καν για ποιο λόγο προσπαθεί να αποκαταστήσει την εικόνα του.
Πιτ όπως κακοποιητής
Στη συνέχεια η αρθρογράφος του Vulture προχωράει σε αναγκαίες «φιλικές υπενθυμίσεις».
Δικαστικά έγγραφα ισχυρίζονται ότι, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με το ιδιωτικό τους αεροπλάνο το 2016, ο Πιτ πέταξε τη Τζολί σε έναν τοίχο, την επιτέθηκε σωματικά και λεκτικά και της έχυσε αλκοόλ ενώ αυτή προσπαθούσε να κοιμηθεί.
THIS is the incident that Brad Pitt & his team, are now risking to be revisited in potentially open court.
The difference is that unlike 8 years ago when it happened, now 4 of the 6 kids are legal adults thus able to testify.
He would be wise to drop it. And apologise. ASAP. https://t.co/l2GNSr5Y2f pic.twitter.com/9ufd5plcWv
— Phantom (@effoff1988) April 5, 2024
Όταν τα παιδιά τους προσπάθησαν να υπερασπιστούν τη Τζολί, ο Πιτ «κακοποίησε σωματικά ένα από αυτά».
Πέντε ημέρες μετά την πτήση, η Τζολί κατέθεσε αίτηση διαζυγίου (οριστικοποιήθηκε μόλις τον Δεκέμβριο του 2024).
Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Πιτ κέρδισε ένα Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου το 2020 για τον ρόλο του στην ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο, Once Upon a Time … in Hollywood.
Οι ταινίες του μετά από αυτό, το Bullet Train (2022) και το Wolfs (2024), δεν έκαναν κάποια ιδιαίτερη επιτυχία.
@thebitchilante1111 #greenscreenvideo what is Brat Pitt doing to Benito? I’ve seen this before, but my boy bunnies do it to show dominance lol #celebrities #celebritynews #bradpitt #bonito #redcarpet #fyp #trending #genz #genx #what ♬ original sound – AnnunakiCristinaBruno
Κατά τη διάρκεια της καμπάνιας προώθησης του Bullet Train μια άβολη αλληλεπίδραση του Πιτ με τον Bad Bunny -στην οποία ο Πορτορικανός σταρ έδειχνε αδιάφορος στις προσπάθειες του Πιτ να ενσαρκώσει το απόλυτο coolness της χολιγουντανής στόφας- έγινε viral.
Το Wolfs επανένωσε τον Πιτ με τον φίλο και συμπρωταγωνιστή του στο franchise Oceans, Τζορτζ Κλούνεϊ, σε μια ακόμα επίκληση του δοξασμένου παρελθόντος του αλλά η ταινία ήταν μια αποτυχία -δεν άρεσε ούτε στους κριτικούς, ούτε και στο κοινό.
Κανείς, ποτέ, σε καμία από τις δύο περιοδείες τύπου δεν έκανε στον Πιτ ούτε μία ερώτηση για τα όσα έχουν συμβεί με την Τζολί ή το βίαιο παρελθόν του.
Η στρατηγική της δημόσιας κάθαρσης
Η ομάδα του Πιτ είναι αρκετά έξυπνη ώστε να κατανοεί πόσο έχει αλλάξει η αγορά. Δεν είναι σύμπτωση το ότι, ενώ προωθεί την ταινία F1: The Movie, ο Πιτ έχει περιορίσει τις συνεντεύξεις του σε μέσα όπως το podcast του Σέπαρντ, το οποίο δεν είναι μια συνέντευξη αλλά μια συζήτηση όπου ο σταρ δεν θα πιέζεται να αντιμετωπίσει πιο ευαίσθητα προσωπικά ή επαγγελματικά ζητήματα.
Πριν από λίγες μέρες ο Πιτ διάβασε κάποια αστεία «thirst tweets» με τον συμπρωταγωνιστή του, Χαβιέρ Μπαρδέμ.
Στο τελευταίο του, λαμπερό προφίλ στο GQ, ο Πιτ δίνει την εντύπωση μιας ανεπιτήδευτης ειλικρίνειας, παρόλο που για ακόμη μια φορά δεν γίνεται καμία ερώτηση για την Τζολί ή για την αποξένωσή του από τα έξι του παιδιά, ορισμένα εκ των οποίων φέρεται να αφαιρούν νομικά το όνομά του από τα δικά τους.
«Ήμουν σχεδόν στα γόνατά μου, και ήμουν πολύ ανοιχτός. Δοκίμαζα οτιδήποτε και οποιονδήποτε, οτιδήποτε μου πετούσαν», είπε ο Πιτ στον Σέπαρντ για τον αλκοολισμό του και την απόφασή του να ενταχθεί στους Ανώνυμους Αλκοολικούς.
«Ήταν μια δύσκολη περίοδος. Χρειαζόμουν επανεκκίνηση. Χρειαζόμουν να ξυπνήσω σε κάποιους τομείς» είπε χωρίς να διευκρινίζει σε ποιους τομείς ακριβώς. Ο Σέπαρντ δεν μπαίνει στον κόπο να τον ρωτήσει.
Ο Πιτ έχει επικαλεστεί τη νηφαλιότητα ξανά και ξανά -από το προφίλ του 2017 στο εξώφυλλο του GQ, στο οποίο παραδέχτηκε: «Θα μπορούσα να πίνω μια ολόκληρη Ρωσία κάτω από το τραπέζι, όλη τη βότκα της. Ήμουν επαγγελματίας. Ήμουν καλός» είχε πει.
Όταν ρωτήθηκε γιατί εγκατέλειψε τον εθισμό του, απάντησε: «[Δεν] θέλεις να ζεις έτσι πια».
Είναι ένας διακριτικός τρόπος να υποστηρίξει ότι οι λόγοι πίσω από τα προβλήματά του με τη Τζολί έχουν αντιμετωπιστεί. Ότι είναι ένας αλλαγμένος άνθρωπος. Έχει θεραπευτεί.
Η ασαφής, απατηλή εμφάνιση μετάνοιας είναι αρκετή, ακόμα κι αν δεν παραδέχεται για ποιο πράγμα μετανοεί.
Ένας νηφάλιος φίλος μου είπε ότι το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις στους ΑΑ είναι να αφήνεις το εγώ σου, την εμμονή με τον εαυτό σου που κρατάει ζωντανό τον εθισμό σου.
Αλλά όταν συζητά τις εμπειρίες του, ο Πιτ γίνεται εσωστρεφής. Δεν προσπαθεί να «βγει» από τον εαυτό του και να βοηθήσει άλλους εκφράζοντας τις λεπτομέρειες του πώς έγινε πιο υγιής -απλά επιβεβαιώνει ότι έχει ανανεωθεί, είναι καινούργιος, είναι καθαρός.
Θρίαμβος με γκάζια
Παρ’ όλα αυτά, η περιοδεία του φαίνεται να έχει λειτουργήσει. Το F1: The Movie είναι μια δυναμική, πομπώδης αναδρομή στο παρελθόν, όταν ένα πρωτότυπο blockbuster μπορούσε να χτιστεί πάνω στη δύναμη του πρωταγωνιστή του. Όταν έκανε πρεμιέρα το Σαββατοκύριακο, έγινε το πιο επιτυχημένο άνοιγμα στο box office σε ολόκληρη την καριέρα του Πιτ.
Ο Πιτ υποδύεται τον Σόνι Χέις, έναν πρώην αστέρι της F1 από τη δεκαετία του 1990, που η πορεία του αναχαιτίστηκε μετά από ένα καταστροφικό ατύχημα.
Ζει σε ένα τροχόσπιτο κάπως εκτός πολιτισμού, έχει χωρίσει αρκετές φορές και έχει χρεοκοπήσει τουλάχιστον μία φορά αφότου κληρονόμησε το πάθος για τον τζόγο από τον πατέρα του.
Κουβαλάει έναν τραχύ αλλά γοητευτικό τρόπο συμπεριφοράς μοναχικού καουμπόι. Ο παλιός του φίλος και ιδιοκτήτης ομάδας, Ρούμπεν Θερβάντες (Μπαρδέμ), τον επαναφέρει, με απελπιστική ελπίδα για μια νίκη στην F1.
Η ομάδα περιλαμβάνει τον αλαζονικό νεαρό Τζόσουα Πιρς (Ίντρις), στον οποίο η ταινία παίζει με την ιδέα να δώσει το φως της δημοσιότητας, μόνο και μόνο για να επιστρέψει πάντα στον Σόνι.
Δεν είναι ακόμα η ώρα του Τζόσουα, είναι ακόμα η εποχή ανδρών σαν τον Σόνι και αυτό ισχύει και στο Χόλιγουντ. Για κάθε αστείο που κάνει η ταινία για την ηλικία του Σόνι (και κατ’ επέκταση, του Πιτ), υπάρχουν τουλάχιστον τρία που υπογραμμίζουν πόσο «καυτός» είναι.
Η ταινία παρουσιάζει τον Σόνι ως τον αουτσάιντερ, αλλά τον αντιμετωπίζει ως οτιδήποτε εκτός από αυτό. Όταν ο Σόνι αρχίζει να κερδίζει, ένας εκφωνητής της Formula 1 λέει με χαρά: «Κάποιος να καλέσει τη δεκαετία του 1990. Αν σας έλειψε, επέστρεψε!»
Ο εκφωνητής μπορεί να μιλά για τον χαρακτήρα Σόνι Χέις, αλλά είναι σαν να μιλάει για την ίδια την ταινία και τον «καθαρό» σταρ της. Θέλει να σας επιστρέψει στην εποχή που ο Πιτ εδραίωσε την εικόνα του άσπιλου, γοητευτικού, εαυτού του.
«Απλά δεν μας νοιάζει»
Όταν ένας ηθοποιός συνδέει την επιστροφή στη νηφαλιότητα με μια υπερπαραγωγή είναι δύσκολο να διαχωρίσεις την τέχνη από τον καλλιτέχνη.
Η ερμηνεία στην οθόνη τροφοδοτεί την εκτός οθόνης περσόνα και αυτή, η εκτός οθόνης περσόνα, γίνεται επίσης μια παράσταση, μια ερμηνεία που πουλάει -ιδανικά φορώντας πουλόβερ από κασμίρι.
Ο Πιτ πάντα πουλούσε μια συγκεκριμένη οπτική της αμερικανικής λευκής αρρενωπότητας, βασισμένη στη γοητεία, τον παράγοντα cool και την αψεγάδιαστη αυτοπεποίθηση.
Η επιδεξιότητά του στην απομάκρυνση των μελανών, βίαιων και κακοποιητικών σελίδων από το βιογραφικό του είναι μια υπενθύμιση των τρόπων με τους οποίους η έμφυλη βία φυσικοποιείται.
Δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν πιστεύουν τι συνέβη στη Τζολί σε εκείνο το αεροπλάνο – απλά δεν τους νοιάζει.
